Onze laatste week Bachelorproef

Dag lezers

De Bachelorproef is voorbij. Het was een lastige, maar leuke ervaring. We hebben heel wat geleerd en ons zelf tegen gekomen met onze sterktes en werkpunten. Om dit project goed af te sluiten, willen we toch nog even onze laatste week toelichten. En zoals de zegswijze luidt: De laatste loodjes wegen het zwaarst. 

Maandag hebben we besloten om even een dagje vrij af te nemen na ons Roemeens avontuur. Dinsdag gingen we meteen aan de slag met een bordschema. Het bordschema was groter dan we hadden verwachten en gingen daarom meteen aan de slag. Het eindrapport moest af, de mondelinge presentatie moest nog even herwerkt en geoefend worden. Twee grote klussen als je het mij vraagt.

We waren allemaal heel blij als het werk erop zat. Het hoogte punt van onze week was de mondelinge presentatie. We waren een hoop stresskonijnen bijeen en wisten niet waaraan we ons moesten verwachten. Bijna al onze genodigden waren komen opdagen. Eenmaal we gestart waren, ging het precies vanzelf. De genodigden vonden de presentatie goed gebracht. Natuurlijk was er ook een receptie met een hapje en een drankje(s). Dit was het moment voor oud docenten en studenten om wat bij te praten. 

Zo dit was onze laatste week. Hopelijk zal  dit Roemeens verhaal lang in onze gedachten gegrift staan.

Tot de volgende. 

Groetjes het Roemenië team

Bune Ziua

We zijn terug in België en missen Roemenië nu al. We willen nog een vervolg geven op de week die we in Oradea en Bata door brachten. Om het team wat te ontlasten in alle taken die ze hadden, hebben we met enkelen het gebouw van het CCF eens goed onder handen genomen. Van beneden tot boven hebben we geschrobd. Het andere groepje hield zich bezig met de kinderen. Na het vele poetsen en spelen vertrokken we naar Bata. Het was een helse busrit. Door de vele bochten en bubbels gaven enkele kinderen over. Gelukkig stond het team en wij klaar om hen te helpen. Op de bus speelden we ook Bingo. De busrit was een goed moment om enkele kinderen beter te leren kennen.

Na een busrit van 4 uur kwamen we aan in Bata. We installeerden ons in onze hutjes en gingen daarna aan de slag om onze grondvormen en mascotes te presenteren aan de kinderen. We liepen het domein af om de grenzen aan te tonen. Dankzij Andrea, een begeleidster in het CCF, verstonden de kinderen onze uitleg goed. We leerden hen ook de Django aan. We speelden nog even met de kinderen en gingen toen eten. Het was voor ons een feestmaal: frietjes met gehakt, super lekker ! Na het lekkere eten gingen we aan de slag met de kinderen en begeleiders. We maakten een gepersonaliseerde t-shirt met verf en stiften. Deze konden ze op het kamp dragen en houden als aandenken. Daarna zochten de kinderen hun bedjes op.

’S Avonds was het tijd voor een korte bijeenkomst met de teamleden van het CCF . Ann en Tina legden de bedoeling van het kamp uit. Ze legden de visie van Ter Horst en Reggio Emilia uit.

Onze eerste ochtend op het kamp en we begonnen meteen met wat gymnastiek oefeningen.  Daarna deden we ook de Django. De kinderen vinden dit leuk en op het einde van het kamp konden de kinderen het liedje alleen zingen. Na het ontbijt was er een schatzoektocht. De kinderen amuseerden zich en werkten goed samen. Dit viel de begeleiders ook op.  

Even een kort intermetzo : dingen uitleggen met handen en voeten en een beetje Roemeens gaat verbazend goed.

Terwijl wij activiteiten gaven aan de kinderen gingen Tina en Ann op stap met de begeleiders en  gingen gesprekken aan om een beeld te krijgen van hun zorgen, noden en problemen.

’s Middags gingen we aan de slag met de rugzak vol ideeën. We toonden aan de kinderen dat je met weinig materiaal veel kan doen. We testten ook enkele spelletjes uit zoals 123 piano, jager bal, dikke Bertha … Ook zij leerden ons heel wat spelletjes. Na het avondmaal was het tijd voor een gezellig kampvuur met alle kinderen en begeleiders. Bij het kampvuur ging het vooral om het gezellig samen zijn. We zongen liedjes en verwenden elkaar met een massage. Toen was het voor de kinderen alweer tijd om naar hun bedje te gaan.

Wanneer de kinderen sliepen gingen we met het Roemeense team verder aan de slag. We speelden het kwaliteitenspel met hen en lieten hen kennis maken met de Team Vitality Box. Dit ging gepaard met drankjes en marshmallows in het vuur.

De volgende ochtend stond er na de ochtengym, Django en het ontbijt een tocht gepland. Arne en Stien hadden de omgeving rond de kampplaats al eens gaan verkennen en een tocht voorbereid voor de kinderen. Alles liep goed, de kinderen en het team gingen vol enthousiasme mee met ons. Tijdens de toch deden we ook spelletjes zoals dassengevecht, Django dansen,… Wanneer iedereen goed en wel geïnstalleerd was om te picknicken (want ja, de vrouw van de kampplaats had een hele picknick klaar gemaakt voor ons), begon het water te gieten. Omdat de kinderen niet voorzien waren op regen, besloten we om terug te keren naar de kampplaats. Daar gingen we normaal in de middag waterspelletjes spelen maar de weergoden beslisten daar anders over. In de plaats van waterspelletjes zijn we aan het schilderen te gaan. Iedereen maakte mooie tekeningen.

Ons team kreeg die namiddag per 2 een uurtje pauze. Daarin mochten we doen wat we wilden. De meeste van het team gingen een welverdiend dutje doen. Na het schilderen mochten de kinderen terug spelen met de zaken van in de rugzak. Het werd een hele leuke namiddag, ondanks het weer.

Toen brak de laatste avond aan. Een laatste kampvuur met diploma’s, bellenblazers, verrassingen voor iedereen en natuurlijk tranen. Wij deelden aan de kinderen diploma’s uit met als ‘medailles’ bellenblazers. De kinderen waren in de zevende hemel. Wij kregen onverwacht van de kinderen en het Roemeense team ook een cadeautje. Iedereen van ons kreeg een zelfgemaakt armbandje en schilderijtje. Daarna speelden we met de kinderen nog enkele spelletjes tot iedereen echt moe was. Eenmaal de kinderen in hun bedje lagen voor hun laatste nacht, kregen wij nog feedback van het Roemeense team over de zaken die we gedaan hadden op het kamp. Natuurlijk hoorde hier terug een drankje bij. De feedback was heel goed en iedereen had een heel goed gevoel.

Zo, dit is ons Roemeens verhaal. Een week om nooit te vergeten

La revedere.

SUNT IN FORME

Bune Ziua

We zijn allemaal goed en wel aangekomen in Oradea. We overnachten in het hostel Posticum. We hebben daar een heel ruime zolder om te slapen. Nadat we onze kleren hebben uitgepakt, zijn we even de stad gaan verkennen. We spraken daar af met Patrick en Lutgarde. We gingen iets drinken in een tof cafeetje. Daarna kregen we een rondleiding van Patrick in de stad. Hij vertelde heel veel over de geschiedenis en het ontstaan van Oradea en toonde ons belangrijke monumenten en kerken. (PS Ze hebben hier heeeel veel kerken). 'S avonds gingen Arne en Joni op pad om de buurt wat te verkennen. Ze waren even de weg verloren, maar vonden uiteindelijk de weg terug.

Zondag werden we door Patrick en Lutgarde uitgenodigd op een soort van barbecue. We leerden Palinca drinken. Van een glaasje in de zon, draaide je hoofd al een beetje :). Het was die dag heel mooi weer en we wijn dan ook heel goed gebruind. Hier hebben we ook Judith en Tsabi ontmoet. Ook Andrea hebben we leren kennen. Zij werkt in het counselingcentrum en gaat ook mee op kamp. Na het middagmaal gingen we naar een dansoptreden in een theater. We zaten op de bovenste rij wat een mooi beeld gaf over het theater. Het dansen was heel mooi, maar de muziek was iets ouder. Na het dansoptreden zijn we iets gaan drinken en hebben we de Mushroom gaan beklimmen. Als je helemaal boven bent geeft dit een mooi beeld van Oradea. Na de afdaling moesten we de weg terug vinden. Na een eindje kaart lezen herkenden Arne en Joni zich en wilden ze ons gidsen. De weg naar huis was uiteindelijk iets uitgebreider dan was bedoeld. 

 

Maandag hebben we een hele dag voorzieningen en organisaties bezocht. Dit was heel interessant om een beeld te krijgen over de hulpverlening hier. Wat opvalt is dat er weinig samenwerking is tussen ongeveer dezelfde voorzieningen. De ene voorziening heeft ook meer middelen en personeel dan de andere. We bezochten een schooltje voor bijzonder onderwijs. Daar zaten kinderen met een beperking en autisme. In iedere klas was er een verzorgende en een leerkracht, wat we heel positief vonden. We bezochten ook een voorziening  voor tienermoeders waar ze met hun  kinderen  (tot 3 jaar) terecht kunnen. Ze hadden ook een soortelijke voorziening om hele families op te vangen. Er was ook een voorziening waar vooral POS en MOF de problematiek was. Daar zaten 20 jongeren. Het is heel moeilijk om hen te begeleiden omdat er weinig interesse is  voor deze job en er is maar 1 opvoeder per shift. We bezochten ook het CCF. We maakten kennis met enkele teamleden en de kinderen. Ze zijn alvast heel enthousiast over het kamp.

Na een hele dag bezoeken hebben we even uitgerust in de Hostel. Daarna aten we in een Restaurant die the Bridge heet. We hebben ook de dagplanning voor de eerste dag van het kamp overlopen.

Vanmorgen was het een helse strijd met onze valiezen en materiaal. Terwijl ik nu de blog aan het schrijven ben, zijn we in het CCF aan het helpen inpakken en kuisen. We verlangen om te vertrekken.

De taallessen Roemeens en de woordenboekjes kwamen al goed van pas. We kunnen ons uit de nood helpen en verstaan enkele dingen. Non Verbale communicatie blijft belangrijk want veel personeelsleden en kinderen kunnen weinig of geen Engels.

Wij zijn klaar voor het kamp 

Sunt in forme ! 

Tot de volgende

Buna Ziua

Na het verlengd weekend hebben we terug genoeg energie om aan de slag te gaan. Deze week zijn we gestart met de kerngedachte concreet te maken. Na deze zware klus hadden we terug een taalbad van Bert D’Harte.

Dinsdag gingen we erop uit naar Lier. Daar wachtte Patrick en Lutgarde (Projectindieners) ons op en gingen we naar een gezellig zaaltje. Daar kregen we lekkere broodjes aangeboden. Ann had ook wafeltjes gebakken. Van Patrick en Lutgarde kregen we heel wat informatie:

-        Over de situatie in Roemenië: er is socio-economische crisis. Dit weegt op de
        begeleiders.

-        Ze gaven informatie over hoe het er aan toe gaat in Roemenië en hoe het vroeger was.

-        Ze deelden ook hun ervaringen

-        Samen overliepen we het samenwerkingsakkoord

-        We kregen twee dvd’s mee over Roemenië

-          …

Het was een zeer interessant bezoek. We leerden hen ook de 'Django'. Dit is een lied dat we leerden tijdens de Internationale week. Het is een lied met een dansje waarbij iedereen in een kring wandelt hand aan hand. Dit is een vorm van aanraken. 

Op de trein speelden we spelletjes en een quiz. We namen de trein naar Kortrijk. Het was een treinrit van 2 uur, wat we niet logisch vonden. We ontdekten later dat hij van Antwerpen naar Brussel reed en daarna naar Gent en dan naar Kortrijk (Logisch ? ;) ) .

Woensdag hebben we gewerkt aan onze publicatie. We zouden publiceren in Konnect  (een viermaandelijks tijdschrift van de Katho). We hebben ook de uitnodiging van de mondelinge presentatie bekeken. Daarna gingen we aan de slag met het concreet maken van spelletjes, zoals het kwaliteiten spel, de brillen, … Delphine was dapper om zich te laten onderdompelen in de visie van Ter Horst.

Donderdag hebben we opnieuw gewerkt aan onze publicatie. Deze is zo goed als af. We gingen naar de action om opzoek te gaan naar materiaal dat we zouden kunnen kopen. We dachten ook na over welke activiteiten we kunnen geven aan verschillende leeftijden. De journaliste van de Krant van West-Vlaanderen kwam ook langs voor een interview en een foto. Dit was een hele aangename en toffe ervaring. 

Op de laatste dag van de week gingen we erop uit naar Gent. We gingen het kinderdagverblijf de Biotoop gaan bezoeken. Zij werken aan de hand van de visie van Reggio Emilia. We hebben daar heel wat ideeën opgedaan en kregen een beter beeld van wat deze visie is. Daarna gingen we eten in de Wok away, waar we allemaal een lekker wokgerechtje naar keuze aten. Nadat we ons buikje rijkelijk hadden gevuld zetten we onze 'tocht' verder naar Habbekrats. Arne had ervoor gezorgd dat we daar konden vergaderen en de tussentijdse evaluatie houden. Habbekrats heeft een tof gebouw en iedereen is er welkom voor een maaltijd. Na vier uur kunnen er kinderen van 10 tot 20 jaar terecht. Ook dit was een leuke ervaring. 

Zo dit was het dan weer voor deze week. Tot de volgende, O zi pläcuta continuare (een fijne dag verder)

Met vriendelijke groetjes

The Lucky ones 

Bună ziua!

Deze week was een korte week, maar toch druk ingepland.

Maandag zijn we gestart met brainstormen over spelletjes en activiteiten die we kunnen geven. We weten dat we een touw, een bal en spelborden hebben in Roemenië. Daar hebben we ons ook op gebaseerd. Na de brainstorm hebben we al heel wat ideeën :
- We zouden een rugzak vol materiaal en
   ideeën meenemen op kamp en daarna
   achterlaten voor de kinderen en de
   begeleiders

-  Met de bal kunnen we Chinese voetbal    

   spelen, honkbal, jagerbal, rugby, 

   vertrouwensspelletjes, tussen twee vuren,….

-    We hadden ook nog touw. Daar kunnen we een tocht mee doen, touw trekken of touwtikker 

    spelen.

-    Bij spelborden hadden we het idee om gekende gezelschapsspelen in het groot na te
    maken, bijvoorbeeld mega Jungle Speed XXL.

’S Middags was er een overlegvergadering. Iris en Joni vertegenwoordigen ons daar. Hier komen enkele leden van de verschillende groepen samen om ervaringen uitwisselen, moeilijkheden te bespreken en afspraken te maken. Het is een hele ervaring.

Dinsdag zijn we gestart om een actieplan op te stellen. Een hele klus als je het mij vraagt. Gelukkig heeft Ann ons goed gestuurd. In het actieplan komen alle doelstellingen die we moeten bereiken om een geslaagd project af te leveren.  Daarnaast hebben we ook de kerngedachten van Ter Horst onder de loep genomen. Dit komt ook in onze publicatie en ons eindrapport. Delphine zal zich vooral bezig houden met het schrijven van de kerngedachten.

In de namiddag hadden we opnieuw een taalbad. We leerden weer heel wat nieuwe woorden en zinnen. De uitspraak geeft grappig momenten:

-          We leerden tellen: unu, doi, trei, patru, cinci, sase, sapte, opt, noua, zece, …

-          We leerden hoe we naar het toilet moeten vragen, wat wel noodzakelijk is: “ Unde este wc 

         va rog”.

-          Maaltijden zijn ook belangrijk: piept de pui (kippeborst), carne de porc (varkensvlees), 

         Supa (soep), pâine (brood), …

-          En een wijze uitspraak: Minte sanatoasa în corp sanatos. (Gezonde geest in een gezond 

         lichaam)

Woensdag was de laatste dag van onze werkweek. Tijdens deze drie dagen hebben we ook gewerkt aan het samenwerkingsakkoord. Dit is zo goed als af. Daarna was het terug tijd voor de evaluatie van de week. Kim voorzag een leuk spelletje om feedback te geven: we zitten in een kring en hebben elk evenveel kaarten in de hand. Het is bedoeling dat je om het snelst een kwartet vormt. Heb je een kwartet dan mag je een naampje trekken en feedback geven aan die persoon. Na dit feedback moment gekregen we foto’s (en sfeerfoto’s) van Tina te zien. Dit gaf ons een beeld van Roemenië en onze kampplaats.

Zo het was een drukke, maar toffe week. We zien er naar uit om concreet aan de slag te gaan.

Groetjes

The Lucky ones.

tweede week

Bună ziua!

Deze week was even druk als de vorige, maar we hadden leuke plannen.

Maandagvoormiddag hebben we vooral praktische zaken gedaan. We gingen op zoek naar verschillende bronnen voor onze publicatie. Zoals Weliswaar, het Nieuwsblad, het Laatste Nieuws, Kortrijks handelsblad, Agora,… Een ander groepje ging op zoek naar informatie over verschillende spelvormen.  Ook algemene informatie over de geschiedenis, rituelen, politiek van Roemenië werd opgezocht. 

 

Op maandagnamiddag hadden we een taalbad van Bert D’ harte.  Roemeens is nog niet zo simpel. Je kan het een beetje vergelijken met het Frans. Hier en daar zijn er andere letters en iedere geschreven letter spreek je uit, wat tot grappige situaties kan leiden. Opvallende woorden zijn: ‘dumneavoastră’, wat U betekent en ‘aşa şi aşa’ wat zus en zo betekent. In IPSOC is er ook een Roemeense Erasmusstudent aanwezig die ons met veel plezier wil helpen om de Roemeense taal onder de knie te krijgen. Na het taalbad gingen we naar huis. Met een hele boel nieuwe woordjes om uit ons hoofd te leren.

Dinsdagvoormiddag had een leuke start. We kregen bezoek van Floris en Julie,  twee oud- studenten  die ons uitgebreid uitleg hebben gegeven over Roemenië. Ze zijn daar op Erasmus geweest en hebben geproefd (letterlijk) van de Roemeense cultuur. Ze vertelden ons leuke  anekdotes, op welke zaken we moeten letten of waar we rekening mee moeten houden. We overliepen de grondvormen van Ter Horst samen met Julie en Floris, ze vertelden ons per grondvorm enkele leuke ideeën die we kunnen doen met de kinderen.  In de namiddag hebben we, na het oefenen van de Roemeense taal,  gebrainstormd over Ter Horst en legden we linken met de geziene theorie. Iedereen had in het weekend oude cursussen vanonder het stof gehaald zoals SOVA, algemene orthopedagogie, ontwikkelingspsychologie, hechtingstheorie,… Iedereen was heel enthousiast en dit zorgde voor goeie ideeën.  

Woensdag 1 mei! Dit betekent een vrije dag! Ideaal om onze batterijen terug op te laden. Velen van onze groep gingen naar het 1 mei- festival in Kortrijk. Met het zonnetje op onze snoet, genieten van muziek zoals ’t Hof van Commerce, Ntrek en Sioen.

Na de vrije dag kwam de groep moeilijk op gang. We beslisten om in de voormiddag enkele praktische zaken te regelen. In de namiddag hadden we een gesprek met Wouter Leplae. Hij is al meerdere malen in Roemenië geweest en heeft telkens leuke ervaringen gehad. Hij gaf ons enkele tips over de cultuur en over de organisatie in Oradea (CCF). Het was een leerrijke en toffe bijeenkomst met chocolaatjes. Na het bezoek aan Wouter had de groep nood aan een ontspanningsmomentje. Daarom deden we het Django- dansje, die enkele van ons hadden geleerd in de interculturele week. Daarna hadden we er terug zin in en hebben we rijkelijk gebrainstormd over wat we kunnen doen op kamp. Na deze vermoeiende dag gingen we met zware hoofdjes naar huis.    

Vrijdag is altijd een zware dag om te werken. De laatste dag van de week en het weekend staat voor de deur. In de voormiddag bereidden Joni en Iris de overlegvergadering voor. Deze vindt maandag plaatst. Het is een vergadering met alle andere bachelorproef groepjes. Op vrijdag hadden we ook de zware opdracht om het samenwerkingsakkoord op te stellen. Al snel vormde de groep kleine groepjes per twee om elk een deeltje van het akkoord te maken. Dit is geen gemakkelijke klus, maar toch werd er hard gewerkt. Er was zelf nog tijd om, na een ontspanningsmomentje,  in de voormiddag te brainstormen over ons eindproduct en onze mondelinge presentatie. Hier kwamen leuke ideeën uit de bus. Volgende week hakken we de knopen hierover door. We houden jullie zeker op te hoogte! Tijdens de middagpauze zijn we samen gaan eten naar Yanto’s. Waar bijna iedereen een heerlijke (gezonde) hamburger met frietjes at. Met ronde buikjes gingen we er ’s middags terug tegen aan. Op de planning stond het evaluatiemoment met Tina en An. Op een leuke manier rondden we de week af.

Zo, op deze manier zijn jullie terug op de hoogte van onze afgelopen drukke week. Iedere week komen we een stapje dichter bij onze ‘reis’ naar Roemenië.

Vele groetjes, the lucky ones !

Salut!

De eerste week

Beste zomerse vriendjes,

Deze week zijn we gestart met onze bachelorproef. We kregen een hele boterham aan informatie en zagen even het bos door de bomen niet meer. Maar hoe dan ook, we zijn met veel enthousiasme gestart. De zon gaf ook ons voldoende energie en vitaminen om aan de slag te gaan. 

Dinsdag hadden de docenten een activiteit georganiseerd. Het was een kennismakingswandeling in de natuur. Aan de hand van toffe vraagjes leerden we elkaar beter kennen. Op het einde van de dag hebben we nog even samen op het gras gezeten om onze dag te bespreken. We hadden ook een boek gekregen van Ann met genoeg leesvoer. Het kopiëren daarvan was een hele klus, maar met een beetje hulp van de bibliotheekman kwam alles goed.

Onze eerste echte werkdag was op woensdag. We gingen aan de slag met de grondvormen van Ter Horst. We moesten deze toepassen op onze eigen groep. We hebben ook de taken verdeeld:

                                          

- Hanne en Joni zetten zich in om de blog bij te  houden

- Stien is onze geweldige communicatieverantwoordelijke 

- Arne en Kim zijn onze financiële kopman en vrouw

- Delphine en Kim volgen de actualiteit

- Iris en Joni houden zich bezig met de overlegmomenten met de andere groepen

- Onze planningsverantwoordelijke is Jolien

- De lay-out wordt verzorgd door Iris en Delphine

- De boodschappen worden gedaan door Arne

- En als laatste is Hanne ook verantwoordelijk voor de lokalen.

Na deze mooie dag gingen we nog samen iets drinken (Erop uittrekken) in de Bistro en gingen met verbrande kopjes naar huis.

Op de zonnige donderdag was werken een moeilijke zaak. De zon leidde ons af van het werk. We maakten een algemene planning en een weekplanning. Omdat de concentratie ver zoek was, hebben we besloten om ons even te ontspannen met enkele groepsleden. We gingen naar Howestival, waar optredens georganiseerd werden voor de studenten.

Vrijdag was het slecht weer, wat het terug makkelijker maakte om te werken. Samen met Ann en Tina evalueerden we de week. Delphine had ook een tof spelletje georganiseerd om feedback aan elkaar te geven. We gingen daarna met z'n allen samen gaan eten (een pastaatje, een stukje pizza, ...). Nadat we ons buikje vol hadden gegeten, hebben we een korte brainstorm rond Ter Horst gehouden. Toen was het welletjes geweest voor vandaag en sloten we de week af, klaar om het weekend in te gaan ...

Zo dat was onze eerste week. 

Toedels 

The lucky ones